الجزء الثالث من رواية رائعة للكاتبة صفا

حد بيعرفله حاجه
كريم شوفتهم اكتر من مره واقفين معو بعض وكمان طالع معانا الرحله ودى مش عوائده وده طبعا بعد ما عرفته انها طالعه معانا
رامى ربنا يستر
عند شمس كانت تترقب تلك الرجل وهو فى مكتبه نهض وحمل متعلقاته وخرج
الشخص اقفل المكتب وروح وبكره اجازه
السكرتير حاضر يا فندم
نزل الشخص تابعته شمس وهى متخفيه وتقف من بعيد فراته يركب سيارته
اعتدلت شمس واسندت ظهرها الحائط وقالت بغل انت السبب فى كل حاجه مش هسيبك
القت تلك البرنس على راسها واكملت سيرها
عند سيلا قررت الذهاب لرحله بعد مشاده بينها وبين عمر
عمر ياسيلا حرام عليكى حسى بيا شويه

سيلا كالاطفال ياعمر انا نفسى اتفسح زى صحااابى
عمر ياحبيبتى وانا لو بايدى افسحك فى الدنيا كلها لكن انتى شايفه
سيلا يوووه بقى ما انا ميه مره اقولك دور على. بابا هو اكيد
معاه فلوس وغنى واحنا ولاده
عمر پغضب تااانى ياسيلا وهو ابوكى مش عارف انه سافر وساب وراه زوجه ماټت من قهرها عليه وعلينا ومش عارف انه ساب شاب فى ثانوى وحته لحمه حمره انتى عارفه اخر مره شوفتى ابوك هههه هتفتكرى ازاااى وانتى اصلا كنتى لسه فى اللفه
سيلا يمكن مشغوول
عمر پحده سيلا انتى مش بدورى على ابوكى انتى عايزه فلوووس فلووس وخلاص انا مش فاهمه انتى لييه كده ماما الله يرحمها عمرها ما حرمتنا من حاجه وربتنا على الفضيله واننا نحمد ربنا من امتى وانتى بقيت ماديه كده
سيلا بحسره من يوووم ما كبرت ياااعمر ..من يوم ما دخلت جامعه وشايفه زمايلى اللى راكبه عربيه فايف ستار واللى لابسه طقم اخر صيحه واللى حاطه مكياج اغلى ماركه واللى واللى كل ده وانا مستحمله مش معايا غير كام طقم داابوا من كتر اللبس والجزم اشتكت منى انا ببقى نفسى البس زيهم احط مكياج احط برفان اركب عربيه هو حراااام يعنى
عمر بالم مش حرام يا سيلا لكن كل واحد وربنا كاتبله رزقه واحنا رزقنا على قدنا يبقى نحمد ربنا
سيلا نحمده على ايييه الفقر ولا الشقه المعفنه اللى ميعشني فيها الفئران ولا اننا بنكمل عشان نووم ولا البرد ولا ايييه انت ايييه يا اخى مبتحسش
وهنا تلقت سيلا صفعه اسقطتها ارضا
وقعت سيلا فى الارض وهى باعين متسعه وحاله من الصدمه والذهول هذه اول مره يمد عمر يداه عليها 
عمر پخنقه بصوت بكاء احمدى ربنا انك دخلتى جامعه ولاقيه اللى يصرف عليكى اللى بيطفح الډم عشان خاطرك وعمره مشتكى تفتكرى امك لما ماټت عشان استخسرت فى نفسها العلاج عيشه الفيران دى اللى مش عجباكى حمياكى من كلاب السكك احمدى ربنا انا لو كنت انانى زيك كنت زمانى قعدتك من التعليم واتجوزت انتى عارفه انا بقى عندى كاام سنه اصحابى كلهم اتجوزوا وخلفوا لو كنت مبحسش كنت سبتك وسافرت اكون نفسى بدل ما انا مدفون هنا بالحيا انا بستخسر اللقمه فى نفسى عشانك وانتى فى الاخر مش عاجبك وبتقولى انى مبحسش سايبك تتدلعى وترفضى فى العرسان براحتك ومستنيه الشاطر حسن بتاعك وانا سايبك وبقولك بكره تفهم تحس وفى الاخر طلعت انا اللى مبحسش
سيلا وهى لاتنطق ولكن فقط دموعها تسيل
عمر بجموود اسمعى انا كنت ناوى اطلعك الرحله حتى لو كنت هستلف الفلوس بس دلوقت مفيش رحلات ومفيش خروج من البيت واول عريس اعتبرى نفسك مخطوباله
قال تلك الكلمات وذهب وصفع الباب خلفه ليتركها تبكى حظها
فى احد الشقق
شخص ما يقف فى المطبخ يرتدى بنطال اسود وتيشرت رمادى وحافى القدم وشعره مبعثر و يعد كوبا من الشاى ياتى به على الاريكه شخص مرتدى مايشبه ملابسه ولكنه معصب الراس بتلك الشاش الطبى
معتز اتفضل يابرنس الشاى
الشخص بامتنان متشكر
معتز بمرح ولا يهمك تصدق هدومى لايقه عليك والله
الشخص بنص ابتسامه اها
معتز انا كنت خاېف متطلعش مقاسك اصلى انت مليان شويه عنى
الشخص وهو يقتضب احدى حاجبيه ههه مليان ده عضل يابنى امال لو شوفتنى زمان
معتز وهو ينظر له اييه كنت طرزان ولا اييه ههههههههه
الشخص لا كنت بطل الجمهوريه فى الملاكمه يعنى تشيرتك ده مكنش يدخل فى دراعى
معتز ههههههههه اها شوفتلك مره ماتش ثم اعتدل فى جلسته ووضع رجل فوق الاخره وقال بثقه انا على فكره بلعب